Πριν από μια εβδομάδα, η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Κύπρου αναγνώρισε την ανεξαρτησία της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας (ΟΕΟ). Την παραμονή αυτού του γεγονότος, οι Κύπριοι παρακολούθησαν με έκπληξη, και μάλιστα με κάποια αμηχανία, πως η Ρωσία -την οποία πολλοί από αυτούς είχαν θεωρήσει για πολλά χρόνια, τουλάχιστον, μια φιλική χώρα- ανοιχτά, αγενώς, με αυθάδη τρόπο παρενέβη στα εσωτερικά της Κύπρου, προκειμένου να αποτρέψει την αναγνώριση της ανεξαρτησίας της ΟΕΟ από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Κύπρου.
Πρέπει να σημειωθεί εδώ ότι η έκπληξη των Κυπρίων είναι κατανοητή. Αυτή είναι η πρώτη φορά στη μνήμη τους που συμβαίνει κάτι παρόμοιο. Προηγουμένως, η Ρωσία και οι πράκτορές της στην Κύπρο προσπάθησαν, αν και με δυσκολία, να διατηρήσουν τουλάχιστον τα ελάχιστα όρια αξιοπρέπειας.
Για πολλά έτη, η Ρωσία και οι πράκτορές της, με τη βοήθεια ψευδούς προπαγάνδας, έχουν μάθει να καμουφλάρουν τις καταστροφικές τους πράξεις με διάφορα ευγενή και ευφημιστικά ονόματα. Ή, τουλάχιστον, προσπάθησαν να τις καμουφλάρουν. Οι περισσότεροι νηφάλιοι άνθρωποι στον κόσμο δεν παραπλανήθηκαν από αυτό: όλοι καταλάβαιναν απόλυτα ότι αντιμετώπιζαν σκληρούς και επιθετικούς ψεύτες και υποκριτές.
Η εικόνα της Ρωσίας ως ειρηνικού μαχητή για την ειρήνη και τη δικαιοσύνη πωλήθηκε κυρίως σε χρήσιμους ηλίθιους στη Δύση και στον ελεγχόμενο «ζόμπι» πληθυσμό. Όμως στην περίπτωση της Κύπρου, η Ρωσία, με τη βοήθεια μιας ολόκληρης σειράς μέτρων και προσπαθειών, κατάφερε να ενσταλάξει στην πλειοψηφία των πολιτών της χώρας την εικόνα του «καλού ορθόδοξου υπερασπιστή» των Κυπρίων.
Αυτό διευκολύνθηκε επίσης από το γεγονός ότι ορισμένοι Ρώσοι πολίτες έφεραν μαζί τους τεράστια χρηματικά ποσά, τα οποία, στις περισσότερες περιπτώσεις, έκλεψαν στην πατρίδα τους και τα ξόδεψαν στην Κύπρο.
Αυτό συνεχίστηκε μέχρι πρόσφατα, έως ότου οι Κύπριοι είδαν το αληθινό πρόσωπο της Ρωσίας στο πρόσωπο του Πρέσβη στην Κυπριακή Δημοκρατία, Οσάντσι, καθώς και στα πρόσωπα Ρώσων ιερέων και πολλών πρακτόρων τόσο τοπικής καταγωγής όσο και ξένων.
Το ζήτημα της αναγνώρισης της ανεξαρτησίας της ΟΕΟ για τη Μόσχα είναι τόσο σημαντικό, τόσο οδυνηρό, που, για να διαταράξει αυτή τη διαδικασία, άρχισε ανοιχτά να απειλεί και να παρεμβαίνει στις εσωτερικές υποθέσεις της Κύπρου και της Εκκλησίας της Κύπρου.
Ακόμη και πριν από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Κύπρου, Ρώσοι πράκτορες «χύμηξαν» στον Αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο Β΄, για τη μνημόνευση του Προκαθημένου της ΟΕΟ Επιφανίου κατά τη διάρκεια της λειτουργίας, με την οποία αναγνωρίστηκε η ανεξαρτησία της Ουκρανικής Εκκλησίας από τη Μόσχα. Το Cyprus Daily News έγραψε για αυτό στο άρθρο «Η υβριδική επίθεση της Ρωσίας στην Εκκλησία της Κύπρου». [αναμένεται μετάφραση στα ελληνικά]
Αφού ο Χρυσόστομος ανακοίνωσε μια έκτακτη Ιερά Σύνοδο, άρχισε να ασκείται πίεση στους ιεράρχες της Εκκλησίας της Κύπρου, και προσωπικά στον Προκαθήμενό της, προκειμένου να αποφευχθεί η απόφαση αναγνώρισης της ΟΕΟ. Μπορείτε να το διαβάσετε στο άρθρο «Η υβριδική επίθεση της Ρωσίας στην Εκκλησία της Κύπρου 2». [αναμένεται μετάφραση στα ελληνικά]
Μετά την Ιερά Σύνοδο, όπου οι ιεράρχες της Εκκλησίας της Κύπρου υποστήριξαν τον Χρυσόστομο κατά πλειοψηφία, και επιβεβαίωσαν την ανεξαρτησία της ΟΕΟ από τη Μόσχα, ξεκίνησε το τρίτο στάδιο της επέμβασης της Ρωσίας στα εσωτερικά της Κύπρου. Αυτό αναφέρεται στο άρθρο «Η υβριδική επίθεση της Ρωσίας στην Εκκλησία της Κύπρου 3». [αναμένεται μετάφραση στα ελληνικά]
Όπως προαναφέραμε, η παρέμβαση της Ρωσίας στα εσωτερικά της Κύπρου συνεχίζεται και επεκτείνεται. Αυτό ήταν αναμενόμενο. Αλλά δεν μπορούσαμε να φανταστούμε ποιες ακριβώς μέθοδοι και μορφές παρέμβασης θα χρησιμοποιούσαν στην Κύπρο οι παράγοντες της ρωσικής επιρροής.
Σας παρουσιάζουμε έναν από τους χαρακτήρες των πρακτόρων του Κρεμλίνου στην Κύπρο, το «φερέφωνο της Ρωσικής Ορθοδοξίας» και προπαγανδιστή Αλεξάντερ Μπορισλάβσκι (Александр Борыславский).
Ο φοιτητής θεολογίας, που εγκατέλειψε πρόωρα τη θεολογική σχολή, Αλεξάντερ Μπορισλάβσκι, ένας 40χρονος υπήκοος της Ουκρανίας που ζει στην Κύπρο, είναι υποστηρικτής του Ρωσικού Κόσμου, του καθεστώτος του Πούτιν και της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Ένας φανατικός, που μισεί την Ουκρανία και την ανεξαρτησία της ΟΕΟ. Ο Μπορισλάβσκι είναι ενορίτης της ρωσόφωνης ενορίας του Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου στη Λεμεσό. Ερασιτέχνης φωτογράφος, γραφομανής, φθηνός προπαγανδιστής και συκοφάντης. Ανθέλληνας, αντισημίτης, Ρώσος σωβινιστής και ριζοσπαστικός εθνικιστής.
Στα κοινωνικά δίκτυα αυτοονομάζεται Αλεξάντερ Βοζνεσένσκι (Александр Вознесенский). Κάτω από αυτό το ψευδώνυμο, γράφει τα βρώμικα και παραπλανητικά του «έργα». Αξίζει να μελετηθούν όχι μόνο λόγω του προφανούς μίσους για την Κύπρο, τους Κύπριους και ό,τι έχει σχέση με τον Ελληνισμό, αλλά επειδή μας δείχνουν ξεκάθαρα τι ακριβώς πιστεύουν για την Κύπρο, τους Κυπρίους, την κυπριακή κυβέρνηση και τους Έλληνες γενικά στο Πατριαρχείο Μόσχας και μεταξύ της συντριπτικής πλειοψηφίας των ανθρώπων που αυτοαποκαλούνται Ρώσοι Ορθόδοξοι πιστοί.
Όπως μάθαμε, ο Μπορισλάβσκι συνδέεται στενά με τον γραμματέα του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων (ΤΕΕΣ) του Πατριαρχείου Μόσχας για τις ενδορθόδοξες σχέσεις, Πρωθιερέα Ίγκορ Γιακιμτσούκ (Игорь Якимчук). Το ΤΕΕΣ του Πατριαρχείου Μόσχας είναι, στην πραγματικότητα, το ρωσικό «εκκλησιαστικό ΥΠΕΞ». Ο Μπορισλάβσκι είναι τρομερά υπερήφανος για αυτήν τη γνωριμία και έχει επανειλημμένα καυχηθεί ανάμεσα στους ενορίτες ότι έρχεται σε επαφή με τον Γιακιμτσούκ σχεδόν κάθε μέρα και εκτελεί πολλές λεπτές αποστολές για αυτόν στην Κύπρο.
Ο Πρωθιερέας Γιακιμτσούκ, σύμφωνα με τις πληροφορίες μας, συχνά επικοινωνεί απευθείας με αρκετούς ιεράρχες της Εκκλησίας της Κύπρου. Ο Γιακιμτσούκ επισκέφθηκε την Κύπρο κατά τα εγκαίνια του Ιερού Ναού του Αποστόλου Ανδρέα και Πάντων των Ρώσων Αγίων, ο οποίος χτίστηκε στη Λευκωσία από τον Ρώσο επιχειρηματία Βιατσεσλάβ Ζαρενκόβ (Вячеслав Заренков).
Για την ώρα ο Μπορισλάβσκι δημοσιεύει συνεχώς κείμενα με το ψευδώνυμό του στο κανάλι του στο Telegram που λέγεται Θρησκεία και πολιτική (Религия и политика).
Αφού διαβάσει κανείς τις αναρτήσεις του, καθίσταται σαφές ότι στην πραγματικότητα μας μεταφέρει τις σκέψεις, τις διαθέσεις και τις απόψεις των ανώτερων λειτουργών της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και, προφανώς, του Πρωθιερέα Ίγκορ Γιακιμτσούκ, περνώντας τις μέσα από το πρίσμα της κοσμοθεωρίας του. Ο Μπορισλάβσκι είναι μοναδικός στο ότι είναι ένα παράδειγμα ενός «αληθινού Ρώσου Ορθόδοξου πιστού-φανατικού» και δεν το κρύβει. Αντίθετα, προωθεί ανοιχτά αυτήν την εικόνα των απόψεών του. Ένα είδος ορθόδοξου «μέλους του Ισλαμικού Κράτους».
Δημοκρατία σε μαριονέτα τους.
Θα μπορέσουν να το κάνουν; Εξαρτάται από τους πολίτες της Κύπρου. Εξαρτάται από τους Κύπριους πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ελπίζω ότι αυτό το άρθρο θα χρησιμεύσει ως βάση για τον έλεγχο των δραστηριοτήτων του Αλεξάντερ Μπορισλάβσκι από τις αρχές της Κύπρου.Ταυτόχρονα, ο Μπορισλάβσκι ζει στην Κύπρο για μεγάλο χρονικό διάστημα και, φυσικά, απολαμβάνει όλα τα οφέλη μιας ευρωπαϊκής χώρας. Απολαμβάνει όλα τα πλεονεκτήματα της ζωής σε μια δημοκρατική, πολιτισμένη κοινωνία, σε ένα κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Απολαμβάνει την ηρεμία και την ασφάλεια της Κύπρου και τη φιλικότητα των Κυπρίων. Όμως όλα αυτά τα μισεί μανιωδώς και γράφει ανοιχτά γι’ αυτό στα κείμενά του, χρησιμοποιώντας το πλέον χαμερπές και ανάξιο λεξιλόγιο.
Επιτρέπει στον εαυτό του να προσβάλλει τη χώρα και τους ανθρώπους που τον δέχτηκαν ως επισκέπτη, του επέτρεψαν να ζήσει εδώ ελεύθερα, να προσφέρει εκπαίδευση στα παιδιά του, καθώς και εργασία στη γυναίκα του.
Και αυτό είναι κατανοητό, διότι ένας εραστής του Ρωσικού Κόσμου δεν μπορεί να αγαπήσει το αντίθετο από το Ρωσικό Κόσμο. Εάν είχε επιτρέψει στον εαυτό του να πει το ίδιο στη Ρωσία για τη ρωσική κυβέρνηση, για τους Ρώσους πολίτες και για τη Ρωσική Εκκλησία, θα είχε για πολύ καιρό σαπίσει στη φυλακή Lefortovo [μια διαβόητη φυλακή που χρησιμοποιήθηκε από το NKVD για ανακρίσεις με βασανιστήρια, καθώς και της KGB στη Σοβιετική Ένωση για κράτηση πολιτικών κρατουμένων].
Και δεν είναι μόνος. Παραδόξως, πολλοί «πατριώτες» της Ρωσίας προτιμούν να ζουν μακριά από τη Ρωσία, στις χώρες που μισούν.
Για να μην είμαι αβάσιμος, θα αναφέρω μόνο μερικές από τις δηλώσεις του από τις αναρτήσεις του στο Telegram.
Από μια ανάρτηση σχετικά με τις περιφερειακές και παγκόσμιες επιπτώσεις της απόφασης της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Κύπρου:
[Εάν η Ιερά Σύνοδος αναγνωρίσει την ανεξαρτησία της ΟΕΟ], τότε «τα απομεινάρια των ρωσικών εταιρειών που υποστήριξαν κάπως την οικονομία της Κύπρου, η οποία βρίσκεται τώρα σε κατάσταση σπασμών, φεύγουν από την Κύπρο … η Ρωσική Ομοσπονδία αναγκαστικώς θα εξυπηρετηθεί [εννοεί την είσοδο στα λιμάνια των ρωσικών πολεμικών πλοίων] στα κατεχόμενα και θα προσεγγίσει την Τουρκία. Επιπλέον, αυτή [η Ρωσική Ομοσπονδία] το αποφεύγει επιδεικτικά αυτό, αλλά εάν η Κύπρος αποφασίσει να αρνηθεί να εξυπηρετήσει ρωσικά πλοία, ουσιαστικά δεν θα έχει άλλη επιλογή».
Ο ορθόδοξος ακτιβιστής Μπορισλάβσκι απειλεί στην πραγματικότητα την Κύπρο. Αν και εδώ δεν είναι πρωτότυπο. Αυτές οι απειλές έχουν εκφραστεί επανειλημμένα από διάφορους Ρώσους «σχολιαστές και πολιτικούς ειδικούς» με ρούχα κοινού πολίτη. Προφανώς, ο Μπορισλάβσκι έχει τα ίδια εγχειρίδια με αυτούς.
Από μια ανάρτηση για την κυπριακή κυβέρνηση:
«Χάρη στα ρωσικά χρήματα, οι άνθρωποι στο νησί τώρα μετακινούνται όχι με γαϊδούρια αλλά με σύγχρονα αυτοκίνητα» …
Και άλλη μια φορά.
«Η Κύπρος εξαρτάται απόλυτα από τα ρωσικά χρήματα. Πριν ακόμη από πενήντα χρόνια μετακινούνταν με γαϊδούρια, και μόνο χάρη στα ρωσικά κεφάλαια ξεκίνησαν να πηγαίνουν με τα αυτοκίνητα και άρχισαν να χτίζουν αξιοπρεπή σπίτια» …
Εδώ το «φερέφωνο της Ρωσικής Ορθοδοξίας» μεταδίδει τον ισχυρισμό, που είναι κοινός μεταξύ των ρωσόφωνων στην Κύπρο, ότι χωρίς ρωσικά χρήματα, το νησί θα ήταν μια καθυστερημένη αγροτική χώρα.
Σχετικά με την αλλαγή του Αρχιεπισκόπου στην Εκκλησία της Κύπρου:
«Μόνο εάν αντικατασταθεί ο Προκαθήμενος, μπορεί να στρώσει η κατάσταση στην Κύπρο [όσον αφορά το Ουκρανικό εκκλησιαστικό ζήτημα]. Νομίζω ότι ο Μητροπολίτης [Κύκκου] Νικηφόρος έχει πολλές πιθανότητες να αναλάβει αυτή τη θέση» …
Ο Μπορισλάβσκι απλά μεταδίδει αυτό που ονειρεύονται οι Ρώσοι πράκτορες στην Κύπρο.
Για τον Αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο:
«Ήσουν Αρχιεπίσκοπος, και τώρα, πιστεύω, ότι θα σου δώσουν τη θέση του Αρχιδιαβόλου για την προδοσία σου του Χριστού» …
«Το όνομά του θα μείνει στην ιστορία, πιθανώς, ως Κοπρόστομος, και όχι Χρυσόστομος» …
«Είναι πολύ λογικό ότι ο Αρχιεπίσκοπος Κοπρόστομος θα καλέσει τώρα, το συντομότερο δυνατόν, τον Ντουμένκο [τον Προκαθήμενο της ΟΕΟ Επιφάνιο] στην Κύπρο, για να λερώσει με βρωμοσυλλείτουργο με σχισματικούς τους ιεράρχες της Εκκλησίας της Κύπρου, και να εδραιώσει αυτό το σχίσμα… Πρέπει να είσαι σπάνιο καθίκι για να πρήζεις έτσι την Εκκλησία σου» …
Για τους Έλληνες:
«Κάποτε μου είπε ένας ιεράρχης, όταν ξεκινήσαμε να μιλάμε για την πιθανή αναγνώριση των σχισματικών από την Εκκλησία της Κύπρου, «μιλάς σαν χριστιανός για το πώς πρέπει να συμπεριφέρεται ένας αξιοπρεπής επίσκοπος, αλλά ξεχνάς ότι μιλάμε για τους Έλληνες».
«Μολαταύτα, θέλω πραγματικά να ελπίζω ότι έκανε λάθος [ο εν λόγω ιεράρχης], θέλω να σκεφτώ καλύτερα για τους αρχιερείς από την Κύπρο, αν και έχει δίκιο ότι μόνο οι Έλληνες αναγνώρισαν τους σχισματικούς σε όλο τον κόσμο — τελικά, αναγνώρισε ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος (πνευματικός ηγέτης του Ελληνικού κόσμου), αναγνώρισε η Εκκλησία της Ελλάδος (Έλληνες), αναγνώρισε ο Πατριάρχης Θεόδωρος εξ ονόματος του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας (του οποίου η ιεραρχία αποτελείται σχεδόν εξ ολοκλήρου από Έλληνες), και τώρα το θέμα της αναγνώρισης από την Εκκλησία της Κύπρου, η οποία συνδέεται άρρηκτα με την Ελλάδα και τον Ελληνισμό. Ένα τέτοιο εθνικό ελληνικό μπλοκ».
«Οι σχισματικοί αναγνωρίστηκαν ΜΟΝΟ από τους Έλληνες: ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος (πνευματικός ηγέτης των Ελλήνων) και το περιβάλλον του, η Εκκλησία της Ελλάδος (Έλληνες), το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας (σχεδόν όλοι οι ιεράρχες είναι Έλληνες) και η Αρχιεπισκοπή Κύπρου (ουσιαστικά Έλληνες). Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι στο ελληνικό περιβάλλον το θέμα του Ελληνισμού είναι ακόμα ζωντανό και αναπτύσσεται ενεργά … … μεταξύ αυτών των φανατικών Ελλήνων, που ουσιαστικά είναι αιρετικοί» …
Σχετικά με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο:
«Άντε πνίξου, σύντροφε Βαρθολομαίε, αγαπημένο μας ρεμάλι. Σε ανεχόμαστε [αναφέρεται στη δήλωση του Οικουμενικού Πατριάρχη ότι «ανέχεται προσωρινά» τον ρωσόφιλο Μητροπολίτη Ονούφριο στην Ουκρανία] εμείς ως ένα εμπόδιο».
«Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος είναι ένας δαιμονικός φανατικός του εθνικισμού» …
«Η [Ρωσική] Εκκλησία για πολύ καιρό έκλεινε τα μάτια σε αυτόν τον δαιμονισμό, και ως αποτέλεσμα ο αιρετικός Βαρθολομαίος εισέβαλε σε δικαιοδοσία της Ρωσικής Εκκλησίας, προκειμένου να επεκτείνει την δικαιοδοσία του και να υποτάξει την Ουκρανία».
«Τι μπορεί να κάνει η Ρωσική Εκκλησία; Πρώτον, είναι απαραίτητο να καταλάβουμε ότι, παρά το γεγονός ότι μιλάμε για τέσσερις Εκκλησίες, αλλά το πρόβλημα είναι ένα — οι φανατικές φιλοδοξίες των Ελλήνων, οι οποίοι εμπίπτουν στην καταδίκη της αίρεσης του εθνοφυλετισμού».
Γνωρίζοντας για την εγγύτητα του Μπορισλάβσκι με τους ανώτερους ιεράρχες της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, μπορούμε να πούμε με ασφάλεια ότι επαναλαμβάνει τις σκέψεις και τα λόγια των ανώτερων συνεργατών του ή ελεγκτών, αν θέλετε.
Για τις ενορίες της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στα κατεχόμενα της Κύπρου:
«Και ναι, εάν η ιεραρχία [της Εκκλησίας της Κύπρου] ξαφνικά θα ακολουθήσει αυτόν τον δρόμο, και θα μας λένε ότι και καλά εκβιάζουμε την Κύπρο από το γεγονός ότι εάν όλοι οι ιεράρχες πάνε στο σχίσμα θα ανοίξουμε ενορίες στο κατεχόμενο τμήμα του νησιού, δεν πρέπει να ντραπούμε να επισημάνουμε ότι, σε αντίθεση με τον Αρχιεπίσκοπο Κοπρόστομο, εμείς σεβόμαστε όχι τα εθνικά συμφέροντα, αλλά τα συμφέροντα της Εκκλησίας» …
«Δεν μπορούμε πλέον να μιλάμε για το κανονικό έδαφος της Εκκλησίας της Κύπρου, ενόψει του γεγονότος ότι για εμάς μια τέτοια Εκκλησία δεν υπάρχει πλέον στην πληρότητα της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Τελεία και παύλα» …
Εδώ ο Μπορισλάβσκι όχι και καλά, αλλά στην πραγματικότητα εκβιάζει την Εκκλησία της Κύπρου με τη δυνατότητα να δημιουργηθούν Ορθόδοξες ενορίες της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στα κατεχόμενα εδάφη της Βόρειας Κύπρου.
Αντίδραση στην απόφαση της Ιεράς Συνόδου και στην αναγνώριση της ΟΕΟ:
«Ναι, εγώ και πολλοί άλλοι πιστεύαμε ότι ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος θα σταματούσε στην πιθανή απειλή σχίσματος στην εκκλησία του. Αλλά αποδείχθηκε πιο απαίσιος τύπος από ό,τι σκέφτηκαν γι’ αυτόν» …
«Για την Εκκλησία της Κύπρου, ένα πολύ ευαίσθητο θέμα είναι το κατεχόμενο μέρος του νησιού, όπου οι Τούρκοι δεν τους επιτρέπουν καν να χτίσουν εκκλησίες. Όμως, εάν η Ρωσική Εκκλησία θα έχει μια επιθυμία, πιθανότατα θα είναι σε θέση να συμφωνήσει για το άνοιγμα των ενοριών της Ρωσικής Εκκλησίας εκεί, όπως ακριβώς σήμερα λειτουργεί η ενορία των σχισματικών της ROCOR (A) εκεί. Και υπό αυτό το πρίσμα, τα λόγια του Αρχιεπισκόπου Λεονίντ, αναπληρωτή επικεφαλής του ΤΕΕΣ της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, ακούγονται πολύ ενδιαφέροντα, ο οποίος πρόσφατα σε μια συνέντευξη για τη δυνατότητα ανοίγματος ενοριών στην Αφρική επεσήμανε χιλιάδες Ρώσους που ζουν στην Κύπρο (υπάρχουν τόσο στα ελληνικά όσο και στα κατεχόμενα μέρη), και ότι η Ρωσική Εκκλησία είναι υποχρεωμένη να φροντίζει την πνευματική φροντίδα των συμπατριωτών της» …
Απαιτούνται ορισμένες διευκρινίσεις σε αυτό το σημείο. Ο Μπορισλάβσκι εκπέμπει ανοιχτά απειλές, προφανώς από τους υψηλότερους ιεράρχες της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, για να οργανώσει την παρουσία του Πατριαρχείου Μόσχας στο κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου. Ταυτόχρονα, προσπαθεί να παρουσιάσει αυτό το βήμα ως απάντηση στις εχθρικές ενέργειες της Εκκλησίας της Κύπρου.
Ωστόσο, όπως μάθαμε, η ιδέα της οργάνωσης ορθόδοξων ενοριών στα κατεχόμενα εδάφη υφίσταται στο ΤΕΕΣ της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας εδώ και πολύ καιρό. Ο Αντώνιος Σεβριούκ (Антоний Севрюк), επικεφαλής των Ιδρυμάτων του Πατριαρχείου Μόσχας στο εξωτερικό, επισκέφθηκε την Κύπρο αρκετές φορές. Το 2018, έστειλε τον απεσταλμένο του, ο οποίος σήμερα εργάζεται ως ιερέας στη ρωσική ενορία Λεμεσού, στο κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου για να μελετήσει επιτόπου την πιθανότητα να ανοίξει μια επίσημη ενορία της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας εκεί. Σύμφωνα με τις πληροφορίες μας, ο Σεβριούκ είπε επίσης στον Μπορισλάβσκι ότι η Ρωσική Εκκλησία θέλει να έχει τη δική της ενορία στο βόρειο τμήμα της Κύπρου.
Περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με την ορθόδοξη ενορία στα κατεχόμενα εδάφη, στο άρθρο «Σχισματικοί με τις στολές».
Σήμερα, που οι σχέσεις με την Εκκλησία της Κύπρου καταστρέφονται, το Πατριαρχείο Μόσχας μπορεί να προχωρήσει σε αυτό το βήμα.
Πριν από ένα χρόνο, ακόμα δεν γνωρίζαμε ότι ο προϊστάμενος Αλεξέι Ιβανόφ (Алексей Иванов), ο οποίος τώρα φροντίζει την ενορία του ROCOR (A) στη Βόρεια Κύπρο, ήταν έτοιμος από την αρχή να γίνει μέλος της Ρωσικής Εκκλησίας, και, σύμφωνα με ενημερωμένες πηγές, περίμενε οδηγίες από τη Μόσχα. Όπως μας είπαν οι πηγές, ο Ιβανόφ ταξίδεψε ακόμη και στη Μόσχα αρκετές φορές για να συζητήσει με το «εκκλησιαστικό ΥΠΕΞ» τους όρους για την ένταξη της βόρειας ενορίας του στο Πατριαρχείο Μόσχας.
Ωστόσο, αυτά τα σχέδια ανατράπηκαν πριν από ένα χρόνο, από σκάνδαλο των ΜΜΕ και μια σκληρή αντίδραση από τον Αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο και τον ΠτΔ Αναστασιάδη. Σήμερα, που η Ρωσική Εκκλησία έχει διακόψει τις σχέσεις με το Χρυσόστομο, η Μόσχα σίγουρα θα επωφεληθεί από την κατάσταση και, όπως συνήθως, θα προσποιηθεί ότι «φταίτε εσείς που έγινε αυτό» και «αυτό δεν το κάναμε εμείς».
Σύμφωνα με τις πηγές μας, ο προϊστάμενος της ρωσικής ενορίας, Ιβανόφ, ήρθε στα κατεχόμενα της Κύπρου πριν από αρκετά χρόνια και αγόρασε ακίνητα εκεί. Πριν από την άφιξή του στην Κύπρο, παρακολούθησε «ειδική εκπαίδευση» στο Πατριαρχείο Μόσχας. Όπως γνωρίζετε, τέτοια μαθήματα λαμβάνονται συνήθως από πράκτορες των ρωσικών ειδικών υπηρεσιών που εργάζονται ως μυστικοί …
Στη συνέχεια, ο προϊστάμενος Ιβανόφ, σύμφωνα με τις πληροφορίες μας, στράφηκε στους αξιωματούχους της Εκκλησίας της Κύπρου με αίτημα να επιτρέψει τη δημιουργία μιας ορθόδοξης κοινότητας και να ανοίξει μια ορθόδοξη ενορία στην κατεχόμενη περιοχή. Φυσικά, η Εκκλησία της Κύπρου το αρνήθηκε. Μετά από αυτό, γύρισε στο ROCOR (Α), και εκεί χειροτονήθηκε. Όλο αυτό το διάστημα, ο Αλεξέι Ιβανόφ, σύμφωνα με τις πηγές μας, διατηρούσε επαφή με το Πατριαρχείο Μόσχας και περίμενε τη στιγμή που θα του «επέτρεπαν να αλλάξει την ταμπέλα» και να γίνει επισήμως μέλος της Ρωσικής Εκκλησίας.
Προφανώς, η Μόσχα γνώριζε πολύ καλά ότι η δημιουργία μιας ορθόδοξης ενορίας στα κατεχόμενα εδάφη, εκείνη την εποχή, υπό την αιγίδα της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, θα μπορούσε να οδηγήσει σε απρόβλεπτες συνέπειες στις σχέσεις με την Εκκλησία της Κύπρου. Ως εκ τούτου, πιθανότατα, αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν υβριδικές μεθόδους και να δημιουργήσουν μια ορθόδοξη ενορία υπό την αιγίδα του ROCOR (Α), η οποία δεν υπάγεται επίσημα στο Πατριαρχείο Μόσχας.
Ο Μπορισλάβσκι για τον Χρυσόστομο:
«Ο Χρυσόστομος, μαζί με εκείνους που άρχισαν να ενεργούν ιταμώς, πιστεύω, μπορεί να συνειδητοποιήσουν ότι η υπομονή της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας δεν θα διαρκεί για πάντα, καθώς και η υπομονή της Ρωσικής Ομοσπονδίας, αφού ο Αρχιεπίσκοπος επιδίδεται σε μια πολύ άξεστη συμπεριφορά για να ευχαριστήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες» …
Εδώ ο Μπορισλάβσκι, που πάει από την γλώσσα της Εκκλησίας στη γλώσσα του υποκόσμου, παραδέχεται ανοιχτά τη συμμετοχή της Ρωσίας στην παρέμβαση στα εσωτερικά της Κύπρου.
Σχόλιο για τη συνέντευξη του Ρώσου πρέσβη στην Κύπρο Οσάντσι:
«Η Ρωσική Ομοσπονδία εμφανίζεται ως υπερασπιστής της Ορθοδοξίας».
Παρεμπιπτόντως, σε μια συνέντευξη του πρέσβη Οσάντσι στα κυπριακά ΜΜΕ, ένα περίεργο γεγονός προσελκύει την προσοχή. Πρόκειται για το ότι ο Ρώσος πρέσβης επαναλαμβάνει λέξη προς λέξη τα λόγια του Μητροπολίτη Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνα, επικεφαλής του ΤΕΕΣ: «Η υπέρβαση της βαθιάς κρίσεως, η οποία έχει επεκταθεί στον κόσμο της Ορθοδοξίας, κρίνεται εφικτή μόνον διά της επαναφοράς στην κανονική εκκλησιαστική τάξη και την ορθόδοξη συνοδικότητα».
Προφανώς, και πάλι, οι Ρώσοι διπλωμάτες και οι εκκλησιαστικοί «υπουργοί Εξωτερικών» έχουν το ίδιο υποχρεωτικό εγχειρίδιο. Και για το γεγονός ότι τέτοια εκπαιδευτικά εγχειρίδια γράφονται στη Λουμπιάνκα [μια μετωνυμία, που χρησιμοποιείται συχνά σε ανεπίσημη γλώσσα για να ορίσει συλλογικά τους κρατικούς οργανισμούς ασφαλείας της ΕΣΣΔ και της Ρωσικής Ομοσπονδίας, ιδίως την KGB της ΕΣΣΔ και του FSB. Προέρχεται από το σημείο του κτιρίου ασφαλείας στην πλατεία Lubyanskaya (Lubyanka) στη Μόσχα], από «υπεύθυνους συντρόφους», κανείς δεν έχει αμφιβολίες. Ακόμη και οι Κύπριοι.
Το συμπέρασμα από όλα τα παραπάνω είναι προφανές. Το ρωσικό καθεστώς, η ρωσική λεγόμενη «Ορθόδοξη Εκκλησία», πολυάριθμοι και διάφοροι παράγοντες της ρωσικής επιρροής σήμερα, αυτή τη στιγμή, προσπαθούν ανοιχτά και άγαρμπα να ξεπεράσουν την αντίσταση της Εκκλησίας της Κύπρου ειδικότερα, και τις κυπριακές αρχές γενικά, παίρνοντας σκληρότερα μέτρα. Προσπαθούν να τα μετατρέψουν σε δικό τους εργαλείο για την επίτευξη ρωσικών πολιτικών στόχων. Προσπαθούν, σε γενικές γραμμές, να μετατρέψουν την ελεύθερη Κυπριακή.
Του Μπορίς Ντεμάς (Boris Demash)
Μετάφραση στα ελληνικά: Έλληνας2015
Кредит: Ссылка на источник
